"Co wiedzą umarli" to książka opowiadająca historię Barbary Butcher, jej wspomnienia z zawodu, który pełniła przez ponad dwadzieścia lat. Barbara mianowicie była śledczą lekarsko-sądową, tą osobą, która zjawia się na miejscu śmierci i bada jak do niej doszło. Jej miejscem pracy był Nowy Jork, jedno z najludniejszych miast świata, zatem nic dziwnego - autorka zdecydowanie ma o czym opowiadać. Swoją pracę zaczynała jeszcze w latach 90tych XX wieku, gdy nie badano DNA, a zbieranie dowodów wyglądało całkiem inaczej niż teraz. W terenie pracowała dobrych kilkanaście lat, w czasach, gdy zachodziły ciekawe zmiany - nie one są jej obiektem skupienia, ale opisując swój zawód i o nich wspomina. Najważniejsze jednak są ofiary, umarli, których przyczyn śmierci autorka tak usilnie przez lata szukała. Historię podzieliła tematycznie, opowiada o przeróżnych sposobach śmierci, od tych naturalnych do najgorszych morderstw. A nawet katastrof, zamachów - była przecież w Nowym Jorku w czasie zamachu na WTC... Nie ukrywam, dla mnie był to jeden z najtrudniejszych, najbardziej poruszających rozdziałów w książce. Bo nie jest to lektura łatwo - nie może być, przecież opowiada o zakończeniu życia, bardzo często przez kogoś innego niż ten, kto pada martwy. Autorka nie szczęści szczegółów z miejsc zbrodni, ale to dlatego, że jest w opisie dokładna - nie chce nas przerażać, a po prostu opisuje jak jest. I jak sama to odbierała, zatem też nieraz pojawia się tu czarny humor - bo jest to sposób, którym śledczy radzą sobie, by nie dopuszczać do siebie okropności zbrodni. Barbara, jako autorka opisująca zawód dokładnie, nie pomija też tego, jaki wpływ miał na nią samą, na jej psychikę, psychikę osoby, która od zawsze borykała się z problemami - przede wszystkim alkoholizmem i depresją. Nie ubarwia, nie umniejsza, opowiada szczerze. Warto sięgnąć - mimo że nie jest to lektura rozrywkowa, to jest ciekawa, z której wiele wiedzy i tematów do refleksji można wyciągnąć.