Cisza stała się głośna, gdy się zjawiłaś i odeszłaś".

„Umysł Georgie ledwo był w stanie funkcjonować w obliczu takiej namiętności. Takiej intensywności doznań Jej zmysły zmieniły się w niezapisane kartki, które nie znały dotyku ani smaku".

Georgette Castle od zawsze była dla Travisa Forda młodszą siostrą jego najlepszego przyjaciela, Stephena.
Teraz pracuje jako klaun ba imprezach dla najmłodszych i niedawno kupiła mały domek, który choć wymaga remontu jest jej azylem.
On sam zaś swoje życie związał z baseballem i szło mu naprawdę dobrze ,aż do dnia w którym doznał poważnej kontuzji , co sprawiło, że młody mężczyzna całkowicie się załamał i przestał o siebie dbać.
Tymczasem Georgie nie tylko nie pozwala chłopakowi na użalanie się nad sobą i wyciąga w jego stronę pomocną dłoń. Nie szczędzi mu przy tym gorzkich słów.
Kilka dni później do byłego sportowca dzwoni jego agent i proponuje mu pracę komentatora.
Jest tylko jeden warunek - Ford musi odbudować swój wizerunek i pozbyć się łatki playboya.
Ona z kolei pragnie by jej bliscy zaczęli traktować ją poważnie, a jednym z kroków w dorosłość ma być umawianie się na randki.
Czy nastoletnia miłość może się sprawdzić w życiu?
Czy tej dwójce jest pisane szczęśliwe zakończenie?
Bardzo lubię pióro autorki i tu też szybko odnalazłam się w historii.
W Port Jefferson wszyscy się znają , jednak społeczność jest bardzo zróżnicowana.
Szybko polubiłam głównych bohaterów a ich przekomarzanie było naprawdę zabawne i pełne humoru.
Nie brakuje jednak tematów trudnych, takich jak traumy z przeszłości i syndrom młodszej siostry czy skomplikowane relacje rodzinne.
Otrzymałam bardzo komfortową , pełną miłości i pikanterii lekturę, którą przeczytałam jednym tchem.

Jednych meczy traktowanie ich na serio lub zbyt poważnie, chcieliby trochę luzu w swojej egzystencji. Inni natomiast pragną by zaczęto postrzegać ich, jako godnych zaufania i dojrzałych. Czy łatwo jest to zmienić? Czasem trzeba uciec się do sprytnego wybiegu vel małego oszustwa, bo natura ludzka ma to do siebie, że trudno odzwyczaja się od ulubionego obrazu czyjeś osoby i jedynie porządny wstrząs może coś zdziałać!

Każdy zna z własnego doświadczenia lub z bliższego albo dalszego otoczenia jak to jest z młodszym rodzeństwem. Wiadome są lepsze i gorsze momenty, czasem mijają lata zanim zapanuje równowaga, aa wiek już nie jest postrzegany, jako dość uciążliwa przeszkoda w wzajemnych relacjach. No cóż Georgie jest właśnie tą młodszą, a właściwie najmłodszą w rodzinie i nikt, dokładnie nikt, nie traktuje jej poważnie, a i zawód, jaki wykonuje też nie pomaga dziewczynie. Dlatego Travis jest świetnym środkiem do celu, by rodzina i nie jedynie ona, zaczęła traktować ją jak dorosłą osobę, a nie brzdąca, który na niczym nie zna się. Czy udawany chłopak jest doskonałym planem? W przekonaniu Georgie tak, a pewność siebie to już duży krok do sukcesu, dla kogoś, komu do tej pory trudno było uwierzyć w siebie. Oczywiście jest też pewien haczyk, nawet spory. Travis nie słynie z wierności, trudno nawet o niej mówić, bo nie był w żadnym związku, za to zasłynął z niejednej przygody w kobiecym towarzystwie i jest przyjacielem starszego brata dziewczyny. Po prostu czysty hazard, ale kto nie ryzykuje ten... no właśnie, jaki finał będzie miała ta relacja obliczona na bardzo krótki termin?

Lekka komedia romantyczna? Jak najbardziej, lecz z kategorii, gdzie ta „lekkość" oznacza po prostu naprawdę dobra rozrywkę. Tessa Bailey oddała w ręce czytelników historię właśnie tego rodzaju, która bawi nas od samego początku i nie ukrywa, że to właśnie jest jednym z jej celów, lecz nie jedynym. Prawie na wstępie zauważamy również poważniejsze tony odpowiednio wplecione oraz oczywiście uczuciowe wątki. Solidna podstawa dla fabuły i z talentem wykorzystana przez autorkę przez całą opowieść. Zabawno-emocjonalna strona jest oczywiście na pierwszym miejscu, ale trudniejsze, z drugiego planu, również czytający dostrzegają. „Dwa tygodnie na próbę" ma w sobie wszystko to, co lubimy w tym gatunku i co sprawia, iż uśmiechamy się prawie cały czas i kibicujemy postaciom w ich perypetiach. Jeżeli napiszę, że bohaterowie są uroczy, nie oznacza to, że nie mają charyzmy i nie wyróżniają się spośród innych im podobnych. Nic podobnego, mają jedno i drugie, a nawet jeśli nie są pierwszoplanowy to i tak nie dają o sobie zapomnieć. Tessa Bailey potrafi wykorzystać proste klisze i nadać im barw oraz intensywności, tak, by czytanie stanowiło dla nas prawdziwą przyjemnością i pozwoliło przenieść się do książkowego świata.

 

DWA TYGODNIE NA PRÓBĘ to moja trzecia książka Tessy Bailey. Wcześniej czytałam dylogię o siostrach Bellinger i jak pierwszy tom zostawił mnie z mieszanymi odczuciami, tak drugi mi się podobał. Niestety ta książka dołącza do grona mieszanych uczuć. Pomysł na całą historię bardzo mi się podobał - temat traktowania najmłodszej córki jak dziecka, motyw udawanej relacji oraz młodszej siostry kumpla - to wszystko brzmiało bardzo obiecująco, ale niestety mam wrażenie, że efekt końcowy nie był już tak udany. Jakoś ta opowieść przemknęła bardzo szybko i była właściwie... o niczym. Fake dating skończył się szybciej niż się zaczął, a wiązałam z tym motywem wiele nadziei. Wątek romantyczny niestety pozostawił mnie z niesmakiem - bardzo nie lubię takich opisów zbliżeń, a użyte słownictwo zamiast budować ekscytację, to potęgowało uczucie cringe'u. Brakowało mi też rozwinięcia wątku przerwanej kariery Travisa. ALE nie mogę też całkowicie spisać tej książki na straty, bo podobała mi się kreacja bohaterów i ich rozwój. Zarówno Georgie, jak i Travis dojrzewają z biegiem stron i miło się na to patrzyło. Georgie z dziewczynki, która krzyczy, że jest już duża, przemienia się w młodą kobietę, która nie boi się walczyć o siebie, a Travis w końcu próbuje walczyć z demonami przeszłości. Ponadto, warty uwagi był też wątek zdrowej kobiecej przyjaźni, opartej na wzajemnym wsparciu. Z przyjemnością czytałam, jak bohaterki podnoszą się na duchu, motywują, pomagają sobie nawzajem. I ten wątek był zdecydowanie ciekawszy niż romans.Podsumowując - nie będzie to historia, do której będę wracać i raczej bardzo szybko o niej zapomnę, ale też całkowicie nie spisuję jej na straty, bo były elementy, które mi się podobały. Po prostu było ich mniej, niż tych, które mi nie grały. Sądzę, że sprawdzi się jako niezobowiązująca lektura na plażę, ale jeśli szukacie czegoś więcej, to tutaj tego nie znajdziecie.