Chociaż książka napisana jest dość specyficznie, wciąga od pierwszych stron. Autorka od razu wrzuca nas w wir wydarzeń.

Naszymi głównymi bohaterami są Ankou, zwany jako Łazarz. Chłopak, który przez klątwę na niego rzuconą nie może umrzeć. Co dzień jednak, gdy wschodzi słońce przemienia się w kupkę kości, by gdy wzejdzie księżyc odrodzić się znowu jako Ankou - pogromca potworów.
Flora jest przyboczną księżniczki małego państwa-miasta Kaer-Ise, gdy miasto zostaje zaatakowane przez barbarzyńców dziewczynie udaje się przeżyć, lecz nic nie jest w stanie zmazać krzywdy, której zaznała.
Nieprzytomną Florę znajduje Ankou, opiekuje się nią, a gdy dziewczyna powoli dochodzi do siebie, zawierają układ. Ona pomoże mu w końcu umrz3ć, on jej znaleźć księżniczkę.

„Ten wieczny mrok" jest jedną z piękniejszych historii, jakie czytałam. Autorka zabrała nas w niesamowitą podróż, gdzie na naszych bohaterów będzie czyhało niejedno niebezpieczeństwo. Mamy tu groźne potw0ry, drogę wiodącą przez mroczny las, ale także upalną pustynie, klątwę, która ewoluuje, przyjaźń znalezioną w najmniej spodziewanym miejscu i bardzo powoli rodzące się uczucie.

Ta historia miłosna jest jedną z piękniejszych, o jakich czytałam. Uczucie, jak już wspomniałam rodzi się bardzo powoli, jest niesamowicie uroczo, wzruszająco i tak na swoim miejscu. Nie ma tu żadnych pikantnych scen, nie ma wielkich słów, za są czyny, które mówią znacznie więcej.
Takich książek zdecydowanie brakuje.

Prócz cudownego wątku romantycznego „Ten wieczny mrok" ma do zaoferowania o wiele więcej. Autorka stworzyła niesamowity świat, gdzie mrok miesza się z światłem, a dobro ze złem. Fabuła wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu, aż do ostatniej, do tego mroczny, lekko baśniowy klimat tej historii i postaci z krwi i kości sprawiły, że ta książka na pewno trafi do moich tegorocznych ulubieńców.

Wszystkim, którzy jeszcze nie czytali, a mają ku temu okazję polecam tą książkę z całego serca