Więzień labiryntu. Tom 4. Rozkaz zagłady

Kolejny, czwarty już tom kultowej serii z doskonałym tłumaczeniem A. Hałasa „Więzień labiryntu. Tom 4. Rozkaz zagłady” to propozycja nie tylko dla wiernych czytelników Jamesa Dashnera. Powieść powinna być obowiązkową lekturą dla każdego miłośnika nieustannych zwrotów akcji i trzymającego w napięciu dreszczowca z elementami świata fantastycznego. Wartka akcja, którą wyróżnia się 4 tom cyklu Więzień labiryntu rozpoczyna się od widma zagłady. Mark i Trina muszą zmierzyć się z dziesiątkującym ludzkość wirusem, który sprawia, że ludzie wpadają w morderczy szał. Pozbawieni dostępu do leków oraz możliwości ucieczki bohaterowie powieści Dashnera, nie mają wyjścia i muszą zmierzyć się z przeciwnościami losu, stając oko w oko z zagrożeniem, jakim jest niewidzialny wróg - wyjątkowo agresywny wirus

Więzień labiryntu. Tom 4. Rozkaz zagłady. Świat po apokalipsie

W powieści Jamesa Dashnera zawarta jest nie tylko wizja świata po apokalipsie, ale także losy Marka i Triny, i przede wszystkim refleksja nad egzystencją człowieka w nowym, zupełnie nieznanym mu porządku. Opustoszała rzeczywistość, brak dostępu do technologii i nieustanna walka o przetrwanie, to codzienność bohaterów tej powieści. Autor pokazuje, jak brutalnie nisko może być wycenione życie ludzkie, ponieważ w jego powieści wielu osobom uśmiercenie kogoś, przynosi znacznie więcej korzyści niż współpraca w grupie i walka o przeżycie. Bezwzględna eliminacja i przymus walki o środki do życia, to nie jedyne wątki w tej publikacji.

Życie w nowym wymiarze

Wyjątkowa powieść Jamesa Dashnera to nie tylko postapokaliptyczna wizja świata. Autor wprowadza czytelnika w przerażający, a jednocześnie wyjątkowo intersujący klimat nieustannego zagrożenia, heroicznej walki o każdy dzień życia i potrzeby zdefiniowania świata na nowo. „Więzień labiryntu. Tom 4 rozkaz zagłady” całkowicie nie wyczerpuje tematu świata po zakładzie, ale przedstawia niezwykle wciągającą czytelnika i przykuwającą jego uwagę historię Marka i Triny. Dla tych bohaterów koniec świata zaczyna być paradoksalnie początkiem – zalążkiem życia w nowym wymiarze.